Bayramsa; bayramınız mübarek ola

Klasiktir o laf..

"Nerede o eski bayramlar" diye başlayan her sözün ardında hemen herkesin bir özlemi vardır geçmişe dair.

Çocukluk yıllarında komşulardan toplanılan akide şekerlerin tadını, şimdilerin İsviçre çikolataları vermiyor asla.. Veya minicik avuçlara sıkıştırılan 10 paraların bereketini şimdilerde bulamıyoruz aslında.

Büyüğe karşı hürmet, küçüğe karşı merhameti ara ki bulasın şimdilerde..

Peşpeşe gelen felaketlerle birlikte bayramlar da artık sıradanlaştı, "öylesine" günlere dönüştü zamanla..

Hani Yahya Kemal'in şiirinde özlem duyduğu "Süleymaniye'de bayram sabahı" da eski sabahların tadında değil esasında.

"Bayram gelmiş neyime
Anam anam garibem.
Kan damlar yüreğime
Anam anam garibem"

türküsünü yanık sesle söyleyen kaç "garip" vardır gerçekten bu sabah?

Bayram günlerinde bile kendi dertlerini bağrına basarak buruk tebessümle etrafına basan kaç "muhtaç" vardır bu yanıbaşımızda? Ama göremediğimiz..

Veya nesilleri tükenmiş, duaya muhtaç, mezarları kaybolmuş kaç mevta vardır bu topraklarda?

Onlar, eğer böylesi günlerde sevinirse bayramdır, bayram..

Yoksa gerisi laf-ı güzaf..

Uzatmaya gerek yok..

Bayramsa bayramınız, mübarek ola..